Antwerpen tijd!!

Vijf maanden geleden besloot ik opnieuw op jacht te gaan naar mijn marathon-PR. Het was een periode van ups en downs, maar vooral van passen en meten.

Sinds ik weer een duidelijke trainingsstructuur heb, zit ik beter in mijn vel. Al is het niet altijd makkelijk. Onbewust vergelijk je de huidige vorm toch met ‘de oude tijd’, toen ik 2.16.09 liep op de marathon. Daardoor was het soms lastig te accepteren dat dat niveau voorlopig ver weg was, misschien wel verder dan ik vooraf dacht. Toch kon ik ook relativeren en genieten van het proces: stap voor stap groeien en mijn niveau langzaam zien stijgen. Wat ik inmiddels weer waard ben op de marathon, dat gaan we morgen zien!

De grootste uitdaging zat in het herstel tussen de trainingen. De dagen zijn drukker geworden en onze lieve Marie is helaas niet altijd een geweldige slaper geweest. Gelukkig gaat dat inmiddels beter [klopt af]! Cécile geeft me alle ruimte, en daar ben ik enorm dankbaar voor. Toch is het tot nu toe nog niet gelukt om de oude trainingsvolumes te draaien. Ik heb zeker mooie weken gehad, maar ook een paar keer een stap terug moeten doen omdat oververmoeidheid op de loer lag.

Maar ik geniet van de puzzel, van het zoeken naar balans, van het opnieuw opbouwen. En morgen is het zover. De marathon blijft magisch!

Daarna bouwen we rustig verder richting PR-niveau. Ja, ik geloof er nog altijd in 😉