top of page
Search
  • Writer's pictureRoel Wijmenga

2.16.09

Updated: Oct 21, 2023

Sinds de marathon van Amsterdam in 2021, waar ik 2.17 liep, was het een knap waardeloze periode op mijn favoriete afstand. Rotterdam en Valencia flopten door blessures in de voorbereiding. Stomme pech of was mijn gretigheid mijn valkuil?


Het roer moest om. Deels gedwongen door fysiek ongemak trainde ik gedurende de zomer veel alternatief. Fietsen en zelfs zwemmen. Met maximaal 90 loopkilometers per week liep ik weer 30 'laag' op 10km. Een goede uitgangspositie om aan de specifieke marathonvoorbereiding te beginnen.



"We gaan de fouten uit het verleden niet meer maken" zei coach Michel van de Wall, doelend op vele loopkilometers die ik in het verleden afraffelde. Geen weken meer van 200+ kilometers maar een portie alternatieve training op de fiets.


Op deze manier ging ik binnen mijn mogelijkheden wel weer 'all in'. 4 weken op hoogte in Sankt Moritz, Zwitserland, gevolgd door nog dik 3 weken in de hoogtetent thuis. De trainingen verliepen goed. In Zwitserland maakte ik veel trainingsuren maar zocht ik lopend zeker niet de limiet op. Toch ging het bijna mis nadat ik mijn knie stootte. Een pijntje waardoor ik nog iets meer gas terug moest nemen.



Terug in Nederland bevestigde ik mijn goede niveau met 29.45" op de 10km tijdens de Big 10 in Rotterdam. Twee weken later had ik een waardeloze dag tijdens de Kopenhagen halve marathon. Ik was niet vooruit te branden.. Een duidelijke verklaring hadden we niet, toch nog vermoeidheid door de hoogtedip wellicht. Ik raakte niet in paniek want enkele specifieke marathonsessies waren echt raak!



Toen was het marathontijd! Vriend en trainingsgenoot Pim Lambregts werd mijn persoonlijke haas, een geweldige luxe! De weersvooruitzichten waren niet geweldig, regen en wind.. Balen maar ik kon schuilen achter de rug van Pim.



Vlak voor de start hagelde het enorm, de straten waren nat en het was koud. Goed ingevet met Born protect extra ging ik van start. Jesper van der Wielen sloot zich bij ons aan op de beoogde snelheid van 3.12min/km. Normaliter zou ik iets meer behouden willen starten en een forse negatieve split willen lopen maar we hadden tot 19km overwegend de wind schuin in de rug.


Na de eerste drankpost op 5km raakte mijn maag wat van streek en werd ik misselijk. Tijdens de voorbereiding heb ik met hulp van sportdiëtist Rob van der Werf aandacht besteed aan mijn koolhydraatopname rond en tijdens de race. Evaluerend zat de fout waarschijnlijk in de dag voor de race, daar moeten we nog kritisch naar kijken.


Met een maag die van streek was moest ik verder. Drank en energiegels durfde ik amper nog te nemen uit angst voor overgeven. De stress nam dus behoorlijk toe dat ik op een gegeven moment 'leeg' zou raken. De benen voelden wel nog goed dus door! Vlak voor de Amstel raapten we Ronald Schröer en een Moldavische loper op. Met 5 gingen we verder op pad.



Halverwege kwamen we door in 1.07.57, iets trager dan beoogd. Dit mede doordat ik Pim enkele keren iets moest afremmen omdat ik door mijn maagklachten niet relaxed liep. Pim deed geweldig werk en liep zelfs door tot 30km. Hier ben ik hem waanzinnig dankbaar voor!


Ik bleef alleen met Jesper over en we liepen kop over kop door tot 35km. Het tempo was iets gezakt, mede door de tegenwind en een ijskoude regenbui, ik had het erg zwaar. Toch kon ik de knop omzetten, ik liep nog steeds een tamelijk tempo en mijn energieniveau leek nog oké. Alles of niks, gas erop! Ik wist te versnellen naar kilometers van circa 3.07. Doorgaan en alles geven, het wordt een dik PR.



Het brandstoflampje ging aan, ik zag wat waziger maar het olympisch stadion was daar! 2.16.09 klokte ik op de streep. Mijn eerste gedachte was; verdorie net niet onder die 16.. Toen keek ik naar de tribune en zag mijn familie, snel veranderde dat gevoel in blijdschap (hoewel, tussendoor leegde mijn maag zich alsnog..).



Een super vlak gelopen marathon, bijna uit het boekje qua pacing. Toch is voeding een groot verbeterpunt. Oftewel: Ik ben ervan overtuigd dat ik sneller kan dan dit!!


Ik wil specifiek mijn dank uiten aan: sponsoren Born superior sportscare, We-Start en Ron4Run. Atletiek Maastricht. Coach Michel van de Wall, de hele voorbereiding klopte! Haas, trainingspartner en influencer Pim. Maarten Tielen van ChiroMotion voor de goede zorgen. Chris Jansen voor de goede adviezen en begeleiding. Mijn ouders en schoonouders (Peter zijn tempogevoel als haas op de fiets is ongeëvenaard!). Tot slot natuurlijk Cécile voor alle steun, komende tijd hoef ik niet meer op zolder in een hoogtetent te slapen ;-).





Foto's: Cécile, Bjorn Paree, Erik van Leeuwen en Seth Profet.



495 views0 comments

Recent Posts

See All

Comments


Post: Blog2_Post
bottom of page